Obowiązki informacyjne: Łączna cena / wynagrodzenie oraz koszty porozumiewania się

W naszym cyklu, przypominamy kolejne dwa obowiązki, jakie ustawa o prawach konsumenta nakłada na e-przedsiębiorców. Tym razem:

Obowiązki informacyjne: Łączna cena / wynagrodzenie oraz koszty porozumiewania się
Anna Stępniewska 30 maja 2016

Łączna cena / wynagrodzenie

Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa konsument musi zostać poinformowany o wszelkich kosztach związanych z umową przed jej zawarciem.

Łączna cena za produkt lub wynagrodzenie za świadczenie usług musi zawierać przede wszystkim:

  • podatki (w szczególności VAT lub akcyza),
  • koszty transportu,
  • usługi pocztowe.

Przedsiębiorca zobowiązany jest do przekazania informacji o wszystkich kosztach dodatkowych, jakie poniesie klient.

Jeśli usługodawca nie jest w stanie podać ceny łącznej, musi wówczas przekazać informacje o obowiązku uiszczenia dodatkowych opłat, a także sposobu ich naliczania (np. cennik przewoźnika; cena za określoną wagę produktu spożywczego). Ważne, aby konsument mógł samodzielnie, w łatwy sposób policzyć wszystkie koszty związane z zawarciem umowy.

O tym, które komponenty będą składały się na łączną cenę/wynagrodzenie wpływ ma prowadzona przez daną firmę działalność. Sklepy internetowe powinny podawać zawsze koszty dostawy. W przypadku umów dot. prenumerat, wydawnictwo musi natomiast poinformować konsumenta o koszcie całkowitym, a także o zobowiązaniach koniecznych do opłacenia w określonym okresie rozliczeniowym.

Informacje o łącznej cenie/wynagrodzeniu za usługę powinny się znaleźć w podsumowaniu zamówienia przed jego złożeniem (np. w koszyku). Wyszczególnione komponenty składające się na koszt całościowy warto również zawrzeć w potwierdzeniu złożenia zamówienia, np. wysyłanym drogą elektroniczną.

Spełnienie tego obowiązku jest niezmiernie ważne, ponieważ jeśli konsument nie zostanie poinformowany o konieczności poniesienia konkretnych opłat, nie musi on ich uiszczać.

Koszty porozumiewania się

Wszyscy klienci e-przedsiębiorstw (i nie tylko) przed zawarciem umowy muszą zostać poinformowaniu o tzw. wyższych kosztach porozumiewania się z usługodawcą. Chodzi o sytuację, kiedy koszt skontaktowania się przez konsumenta z daną firmą będzie wyższy „niż stosowany zwykle za korzystanie z tego środka”.

Sztandarowym przykładem mogą być stosowane przez niektóre firmy infolinie. Jeżeli np. ewentualne pytania dotyczące produktu lub usługi są przyjmowane wyłącznie za pomocą kontaktu z infolinią, a koszt połączenia z nią jest wyższy niż ponoszona zwykle opłata za połączenie telefoniczne, klient musi być o takich kosztach powiadomiony jeszcze zanim dojdzie do zawarcia umowy pomiędzy stronami.

Zastosowane w ustawie określenie „koszty wyższe niż zwykle stosowane za korzystanie z tego środka” należy rozumieć jako średnie stawki rynkowe za dany środek komunikacji.

Niedopełnienie powyższego obowiązku informacyjnego może grozić nałożeniem na przedsiębiorstwo kary grzywny (zgodnie z kodeksem wykroczeń). Dlatego też należy w wyraźny sposób poinformować konsumenta o ewentualnej konieczności poniesienia dodatkowych kosztów. Informację taką najlepiej przekazać wszędzie tam, gdzie podajemy numer stosowanego środka porozumiewania się – w danych teleadresowych, zakładce O nas, itd.

Należy również pamiętać, że serwis posprzedażowy i gwarancyjny nie może być świadczony za pomocą infolinii, których koszt jest wyższy niż koszt, jaki poniósłby konsument za zwykłe połączenie zgodne ze swoim planem taryfowym.

Czy ten artykuł był przydatny?

Tagi:
Udostępnij: