Sprzedajesz towary na rynku niemieckim? Sprawdź nowe przepisy dotyczące opakowań

Od 1 stycznia 2019 roku w Niemczech zacznie obowiązywać nowa ustawa o opakowaniach (VerpackG). Oznacza ona również zmiany dla polskich przedsiębiorców wprowadzających swoje towary do obrotu na rynek niemiecki. Co polscy sprzedawcy będą musieli zrobić w związku z wejściem w życie tej ustawy? Nowe obowiązki obejmą nie tylko sklepy internetowe, ale wszystkie podmioty sprzedające swoje produkty do Niemiec.

Sprzedajesz towary na rynku niemieckim? Sprawdź nowe przepisy dotyczące opakowań
Anna Stępniewska 6 listopada 2018

Przepisy nakazujące przynależność do dualnego systemu odbioru i odzysku każdej firmie wprowadzającej opakowania do obrotu na rynek niemiecki obowiązują już od 2009 roku. To inaczej opłata za recykling opakowań – taki odpowiednik polskiej opłaty produktowej. Zależy ona zależy od wagi i rodzaju opakowań. Przynależność do dualnego systemu będzie nadal obowiązywać.

Obowiązek posiadania umowy licencyjnej z dualnym systemem odbioru i odzysku w Niemczech, czyli wniesienie opłaty za opakowania dotyczy zarówno firm niemieckich, jak i zagranicznych eksportujących produkty do Niemiec, zatem wszystkich opakowań trafiających na rynek. Wprowadzenie na rynek opakowań przez firmę, która nie ma podpisanej umowy licencyjnej grozi karą w wysokości 200 tys. euro za każdy artykuł. Umowę można podpisać z jednym z 9 systemów w Niemczech (odpowiednik Organizacji Odzysku).

Jak przystąpić do dualnego systemu odbioru i odzysku?

Przedsiębiorca musi oszacować roczne ilości wprowadzanych na rynek niemiecki opakowań w kilogramach w rozbiciu na frakcje materiałów (szkło, papier/tektura/karton, metale żelazne, aluminium, tworzywa sztuczne, opakowania kartonowe na napoje, inne połączenia materiałów) oraz na rodzaj opakowania (jednostkowe, przesyłkowe, transportowe).

Ponadto przedsiębiorca podaje, jakich produktów dotyczyć będzie umowa. Czy eksport jest planowany, czy już realizowany? Gdzie dostarczane są w Niemczech produkty: sieci handlowe, przemysł? Czy produkty sprzedawane są pod marką własną?

Po podpisaniu umowy licencyjnej przedsiębiorca otrzymuje numer licencyjny, który w momencie kontroli jest zaświadczeniem wypełnienia tego obowiązku. Umowa dotyczy pełnego roku kalendarzowego i zawierana jest na dwa lata. Po upływie roku kalendarzowego do 15 lutego następnego roku, przedsiębiorca sporządza deklarację odnośnie rzeczywiście wprowadzonych do obrotu ilości w roku, którego dotyczyła umowa licencyjna. W zależności od ilości opakowań, opłata dokonywana jest rocznie, półrocznie, kwartalnie bądź miesięcznie.

Przedsiębiorco, zarejestruj się w Centralnym Rejestrze Opakowań

Nowością wprowadzoną przez ustawę jest obowiązek rejestracji w Centralnym Rejestrze Opakowań (Zentrale Stelle Verpackungs). Rejestracja jest bezpłatna i obowiązkowa od 1 stycznia 2019 roku. Dokonuje jej podmiot, który wnosi opłaty licencyjne za dane opakowania. Przedsiębiorca będzie zobowiązany do zadeklarowania rodzaju i masy opakowań, które zamierza w ciągu roku wprowadzić na niemiecki rynek.

Celem jest zapewnienie kontroli i transparentności wśród firm, które nie wypełniają obowiązku licencjonowania. Rejestr jest publiczny, co oznacza, że informacja o zarejestrowanych w nim podmiotach jest dostępna dla wszystkich. Brak rejestracji będzie groził zakazem dystrybucji danych produktów oraz karami w wysokości do 200 tys. euro.

Do rejestracji w Centralnym Rejestrze Opakowań niezbędne będzie podanie nazwy i adresu firmy, danych kontaktowych: telefon, faks, e-mail, KRS, imię i nazwisko osoby reprezentującej firmę (musi być zatrudniona w danej firmie), nazwę marek, pod którymi produkty wprowadzane są do obrotu w Niemczech. Dodatkowo podczas rejestracji należy potwierdzić oświadczenia: o posiadaniu umowy licencyjnej z Dualnym Systemem, o niezaangażowaniu osób trzecich w proces rejestracji, o zgodności danych z prawdą.

W zakresie podania marki, pod którą produkty sprzedawane są w Niemczech, należy wskazać, że w przypadku, gdy dla jednego produktu istnieje marka nadrzędna i podrzędna wystarczy podanie marki nadrzędnej. Nie należy podawać nazwy modelu, specyfikacji produktu, rodzaju produktu, pojemności czy wagi. Jeśli produkty nie posiadają marki należy podać nazwę firmy (nie należy podawać takich haseł jak „brak marki ”czy „no name”). Dotyczy to także sprzedaży internetowej: w przypadku, gdy na opakowaniu wysyłkowym nie widnieje marka należy podać dane wysyłającego (nazwa firmy lub imię i nazwisko wysyłającego).

Po dokonaniu rejestracji, przedsiębiorca otrzyma oficjalne potwierdzenie. Będą one rozsyłane 1 stycznia 2019 roku i od tego czasu firma będzie widniała w publicznym rejestrze. Po zarejestrowaniu należy podać numer rejestracyjny dualnemu systemowi odbioru i odzysku, w którym dokonywane jest licencjonowanie opakowań.

Od 17 września 2019 kary za naruszanie zakazu geoblokowaniaOd 17 września 2019 kary za naruszanie zakazu geoblokowania Dorota Kraskowska

Jeżeli szukasz wsparcia prawnego swojego e-biznesu

zapoznaj się z bogatymi pakietami usług jakie mogą sprostać Twoim oczekiwaniom

Podmiotem wprowadzającym produkt do obrotu w Niemczech jest:

  • firma w Niemczech zlecająca produkcję innej firmie, ale widniejąca (jako jedyna) na etykiecie produktu (marki własne),
  • zagraniczne przedsiębiorstwo wprowadzające w Niemczech produkty w opakowaniach do obrotu, będące odpowiedzialne za produkt w momencie przekroczenia granicy,
  • firma handlowa w Niemczech importująca produkty i odpowiedzialna za produkt w momencie przekroczenia granicy,
  • sklep internetowy z siedzibą poza granicami Niemiec, sprzedający i wysyłający produkty do Niemiec (np. przez Amazon).

Rodzaje opakowań podlegające opłatom:

  • jednostkowe, w których znajduje się towar trafiający do prywatnego odbiorcy końcowego,
  • przesyłkowe, w których dostarczanych jest towar do prywatnego obiorcy końcowego,
  • serwisowe, w które produkt pakowany jest na miejscu sprzedaży i które trafiają do prywatnego odbiorcy końcowego, np. torebki papierowe w piekarni, kubeczki papierowe, opakowania stosowane w punktach gastronomicznych,
  • zbiorcze, np. folia do pakowania typu zgrzewka, opakowania kartonowe, w których znajdują się produkty na półkach sklepowych,
  • transportowe – opakowania używane do zabezpieczenia produktu podczas transportu, trafiają głównie do handlu czy przemysłu (te jednak nie podlegają zgłoszeniu w Centralnym Rejestrze Opakowań (Zentrale Stelle Verpackungsregister).

Odbiorcą końcowym są gospodarstwa domowe lub porównywalne miejsca, np.: hotele, restauracje, urzędy, stołówki, szpitale, kina, teatry, itp.

Czy ten artykuł był przydatny?

Tagi: prawo
Udostępnij: